کرمعلی قندالی از دام، آب، خاک، حیات‌وحش و... به عنوان عناصر و جزئی از واقعیات یک اکوسیستم یاد کرد و گفت: برخورد حذفی با هرکدام از این عناصر، اکوسیستم و چرخه آن را از تعادل خارج و به آن آسیب وارد می‌کند.
وی با بیان اینکه برخورد حذفی با هر کدام از عناصر اکوسیستم به زیان محیط‌زیست و منابع طبیعی تمام می‌شود، از چرای دام‌ها در مراتع دفاع کرد و افزود: حذف دام از این اکوسیستم آسیب وارد می‌کند اما با این حال باید تعادل بین تعداد دام و ظرفیت مراتع را مدنظر داشت.
قندالی در خصوص مزایای احتمالی حضور دام در مراتع و به ویژه خطر یا مزیت حضور آنها در مناطق حفاظت‌شده، با بیان اینکه حضور دام در مراتع مخرب نیست به مزایای این حضور پرداخت و اظهار کرد: چرای دام در مرتع به پایداری و بقای پوشش گیاهی در آن کمک شایانی می‌کند.
رئیس سازمان امور عشایر ایران کمک به بذرپاشی را از دیگر مزایای چرای دام در مراتع برشمرد و تصریح کرد: یکی دیگر مزایای چرای دام در مراتع افزودن مواد آلی به خاک توسط دام است که به بهبود وضعیت رویش و پوشش گیاهی کمک می‌کند.
وی با بیان اینکه وجود دام به بقای حیات‌وحش نیز کمک می‌کند، خاطرنشان کرد: بسیاری از حیات‌وحش درنده از دام‌ها استفاده می‌کنند و همین به بقای بیشتر حیات‌وحش کمک می‌کند. همچنان‌که هر ساله تعدادی از دام عشایر توسط برخی حیات‌وحش شکار می‌شوند.
قندالی با بیان اینکه تجربه نشان داده که حذف دام به کاهش حیات‌وحش می‌انجامد، افزود: در پارک ملی کویر تا وقتی که مجوز چرای دام‌ها داده می‌شد، جمعیت حیات‌وحش قابل توجهی وجود داشت اما با حذف دام از پارک ملی کم‌کم و در سال‌های اخیر جمعیت حیات‌وحش و از جمله یوزپلنگ، برخی حیات‌وحش درنده و حتی جمعیت گورخر ایرانی در منطقه رو به کاهش گذاشت.
وی با بیان اینکه دام‌ها یکی از طعمه‌های حیات‌وحش درنده در منطقه بودند، دامه داد: از طرفی تا زمانی که عشایر در منطقه حضور داشتند امنیت بیشتری در منطقه بود و شکار غیرمجاز کمتری نیز صورت می‌گرفت اما با خروج عشایر میدان برای شکارچی‌های غیرمجاز هم فراخ‌تر شد لذا می‌بینیم به‌طور مثال در پارک ملی کویر در غرب استان سمنان که از جمعیت حیات‌وحش بسیار بالایی برخوردار بود با حذف دام و خروج عشایر و عدم توجه به بخشی از عناصر این اکوسیستم، آسیب به اکوسیستم بیشتر شد.
رئیس سازمان امور عشایر ایران، عشایر را از دوستداران و حافظان اصلی محیط‌زیست دانست و گفت: عشایر در گذر زمان و در طول سالیان دراز به‌واسطه تعلق خاطری که به محیط یافته و به واسطه درک درستی که از طبیعت و محیط‌زیست پیدا کردند همواره به حفظ محیط‌زیست کمک کردند و نه تنها مخرب آن نبودند بلکه مانع از تخریب آن شدند.
وی با بیان اینکه روش‌های پلیسی در این بخش کارایی ندارد، گفت: در همه این سال‌ها در هر کاری که مسئولیت را به خود مردم سپردیم نتیجه خوبی به دست آوردیم همچنان‌که امروز نیز می‌بینیم عمده آتش‌سوزی‌ها در جنگل‌ها و مراتعی اتفاق می‌افتد که از جمعیت‌های انسانی خالی شدند.
/ ایسنا