سه شنبه / ۱۳ آبان ۱۳۹۹ / ۱۰:۴۸
سرویس : سرویس عمومی
کد خبر : ۹۸۰۱۳
گزارشگر : ۳۵۱۶
فارس
سرویس سرویس عمومی

دولت دایه مهربانتر از مادر برای عشایر و روستائیان

یکی از راه­های بهره ­برداری پایدار، واگذاری مدیریت مراتع به بهره­ برداران بومی و عدم دخالت دولت در اموری همچون تقویم چرا و قرق کردن است.

این روزها که افزایش نرخ دلار و کاهش ارزش پول کشور صدای همه را درآورده است، دامداران نیز از پیامدهای آن بی­ نصیب نمانده ­اند. دامداران صنعتی برای پرواربندی به طور کامل نهاده ­های مربوط به خوراک دام را خریداری می ­کنند که بخش قابل توجهی از آن وارداتی است. حتی بخشی از دامداران سنتی که برای تأمین علوفه کوچ می ­کنند به ناچار مقداری از خوراک دام خود را خریداری می ­کنند.
 
طبق آمار بین 20 تا 25 درصد تولید گوشت قرمز کشور برعهده بهره­ برداران از مراتع است که رقم قابل توجهی است. به لحاظ اقتصادی مزیت دامداری وابسته به مراتع، بی ­نیازی از نهاده ­های دامی وارداتی است و از این جهت از خودکفایی نسبی برخوردار هستند. اما از سوی دیگر سیاست کاهش تعداد دام در مرتع و قرق کردن مراتع مدتی است که رگ حیات این قشر خودکفا را به سختی فشرده است. چرا که به گزارش سازمان «جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری»، 2.2 برابر ظرفیت مراتع دام در آن وجود دارد که باید به سرعت تعدیل شود! لذا دامداران مجبور شده ­اند از تعداد دام خود بکاهند؛ یا نیمی از سال را بدون بهره­ برداری از علوفه مرتعی و با استفاده از خوراکی که بخشی از آن وارداتی است طی کنند که فشار زیادی را به آنها و اقتصاد کشور وارد می­کند.
 
این در حالی است که میزان مصرف جو در سال 5 میلیون تن است که حدود 50 درصد آن وارداتی است. البته جو یکی از مهمترین نهاده ­های وارداتی در کنار ذرت و کنجاله سویا است که کشور در آنها وابستگی شدید دارد.
 
طبق نظر گروهی از خبرگان اگر ظرفیت استفاده از مراتع کشور در جهت خودکفایی در این تأمین گوشت و فرآورده‌های لبنی جدی گرفته شود، با مدیریت و برنامه ­ریزی می­توان به استفاده پایدار از مراتع پرداخت.
 
 
(سه شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۹) ۱۰:۴۸

پست الکترونیک را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید


خبر 1

خبر برگزیده

بازار ارز

سرویس نمایشگاه و همایش‌ها