امیرحسین اسدبیگی اظهار داشت: آرامش به نیشکر هفت تپه بازگشت و شرایط موجود نشان می دهد که کارگران هیچ مشکلی ندارند و تنها مشکل آنها دو ماه حقوق معوقه بود و اکنون نیز کشت سه هزار هکتاری آغاز شده است.
وی با انتقاد از تخریب هایی که علیه مدیریت بخش خصوصی نیشکر هفت تپه صورت می گیرد، این رفتارها را مغایر با اهداف نظام و اهمیت و جایگاه سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی دانست .
وی اضافه کرد: واگذاری بسیاری از بخشهای صنایع و کشاورزی دولتی به بخش خصوصی در راستای رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، در دستور کار قرار گرفته که نیشکر هفت تپه یکی از این موارد بوده است.
هفت تپه در زمان واگذاری ورشکسته بود
اسدبیگی با اشاره به تاریخچه نیشکر هفت تپه و مقایسه دوران مدیریت دولتی با دوران پس از خصوصی سازی گفت: زمانی که این شرکت در سال ۹۴ به بخش خصوصی واگذار شد، نه فقط بحران زده، بلکه ورشکسته بود.
به گفته وی، نیشکر هفت تپه ۶ بار به مزایده گذاشته شد اما خریداری نداشت زیرا هنگام واگذاری ۴۸۶ میلیارد تومان زیان انباشته، ۸۰۰ میلیارد تومان بدهی به تامین اجتماعی، دارایی، برق، پیمانکاران و... و بیش از ۴۰۰ میلیارد تومان بدهی پنهان داشت ( بدهی پنهان در قرارداد سازمان خصوصی سازی نیامد اما اسناد آن وجود دارد) و شامل ماده ۱۴۱ قانون تجارت می شد و یعنی ورشکسته بود.
اسدبیگی با یادآوری اینکه هفت ماه حقوق و حق بیمه معوق کارگران، بزرگترین چالش نیشکر هفت تپه هنگام خصوصی سازی بود ادامه داد: یکی از جدی ترین چالشهای نیشکر هفت تپه با مدیریت دولتی، مطالبات کارگران بود که باعث تجمع و اعتراض گسترده کارگران می شد اما به محض خصوصی سازی، تمامی حقوق معوق کارگران را پرداخت کردیم.
وی با انتقاد از کسانی که نسبت به واگذاری نیشکر هفت تپه اعتراض دارند گفت: متاسفانه افراد ناآگاهی که از ۲۴ هزار هکتار زمین نیشکر هفت تپه به عنوان ملاک ارزش گذاری نام می برند، خبر ندارند که نه تنها ۱۲ هزار هکتار این زمینها غیر قابل کشت است یا معارض دارد، بلکه عده ای این زمینها را مال خود می دانند و در آن مشغول بکار هستند و زور قانون هم به آنها نمی رسد.
قائم مقام نیشکر هفت تپه با انتقاد از کسانی که این شرکت را سودده توصیف می کنند گفت: اگر مدعیان اندکی با حساب سرانگشتی آشنا باشند و دخل و خرج شرکت را مقایسه کنند، متوجه می شوند که تولید نیشکر در سال ۹۴ و قبل از خصوصی سازی ۵۴ هزار تن بوده در صورتی که این تولید به بیش از ۶۰ هزار تن هم رسید، با این وصف درآمد ناشی از فروش شکر تولیدی هفت تپه به اندازه ای نبود که پاسخگوی هزینه های شرکت باشد.
حقوق کارگران و هزینه های هفت تپه ماهی ۳۶ میلیارد تومان است
وی با بیان اینکه اکنون حقوق و حق بیمه کارگران و هزینه های جاری نیشکر هفت تپه در ماه ۳۶ میلیارد تومان می شود گفت: در حالی که مجموع هزینه های ماهیانه شرکت در سال بیش از ۴۲۰ میلیارد تومان است، در بهترین حالت تولید، فروش شکر در طول سال ۱۱۰ میلیارد تومان بوده که ۳۰۰ میلیارد تومان کسری داریم.
اسدبیگی در پاسخ به اینکه چگونه دخل و خرج نیشکر هفت تپه را با وجود کسری بالا تنظیم می کنید توضیح داد: از روزی که این مجموعه را خریداری کردیم، با هدف توسعه مجموعه این تصمیم را گرفتیم. ما می دانستیم که این مجموعه به غیر از ضرر چیز دیگری ندارد مگر آنکه بخشهای دیگر آن را فعال کنیم. به همین دلیل، دست به سرمایه گذاری و توسعه نیشکر هفت تپه زدیم و تاکنون از درآمد دیگر کارخانه های هلدینگ آریاک برای تامین دخل و خرج هفت تپه اختصاص داده ایم.
وی با انتقاد شدید از کارگرنماها، ناآگاهان و تمام کسانی که به دلایل غیر منطقی ادعا می کنند هیچ کاری در هفت تپه نشده است گفت: توسعه در چند محور صورت گرفته است. در بخش صنعت کارخانه تولید شکر با هزار میلیارد ریال در مدت ۴ سال اورهال شده و راندمان استحصال شکر به ۱۰ درصد رسیده است.
به گفته اسدبیگی، کارخانه خوراک دام راه اندازی دوباره شده و به چرخه تولید بازگشته است. کارخانه تولید اتانول رفع نواقص و خط تولید کامل شده که اکنون با ظرفیت ۱۰ هزار لیتر در روز راه اندازی شده است. کارخانه بسته بندی شکر با ظرفیت ۱۰ تن در روز ایجاد و راه اندازی شده است. وی افزود: تجهیزات کارخانه تولید زغال بریکت با ظرفیت ۲۰ تن در روز خریداری و نصب شده ، کارخانه تولید کود کمپوست ایجاد و راه اندازی شده است.کارخانه های تولید یخ و آسفالت به صورت کامل اورهال و راه اندازی شده است.
این مقام مسئول ادامه داد: ماشین الات خط تولید کارخانه بتن خریداری و نصب شده که در آستانه افتتاح است.