حسین اصغری افزود: متوسط میزان صرفه جویی آب ناشی از کشت نشایی برای محصولات سبزی و صیفی حدود ۲۵۰۰ مترمکعب در هر هکتار است که همزمان با توسعه این نوع کشت باید تکنولوژی هایی مانند استفاده از نشاء کارها ، مالچ پاشی و سیستم های آبیاری موضعی یا میکرو در اراضی افزایش یابد.
مدیرکل دفتر امور محصولات علوفه ای و جالیزی وزارت جهاد کشاورزی گفت: براساس آخرین آمارها اکنون ۳۵۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی زیرکشت محصولات سبزی و صیفی تحت پوشش آبیاری میکرو- تیپ قرار دارد که متوسط آب صرفه جویی شده از این محل حدود ۴۵۰۰ مترمکعب در هر هکتار است.
وی اضافه کرد: طبق برنامه ریزی باید تا پایان برنامه ششم توسعه سطح آبیاری میکرو- تیپ برای محصولات سبزی و صیفی به ۵۵۸ هزار و ۳۱۸ هکتار برسد که با توسعه مکانیزاسیون نشا کاری و سهولت در کار افزایش پیدا می کند.
اصغری تصریح کرد: نشاء به تولید گیاهچه ای کوچک از رقمی خاص در فضای خزانه (محیط به طور کامل کنترل شده) تا زمانی که قابلیت انتقال به زمین اصلی را داشته باشد، می گویند که اغلب به ۲ روش نشاء توپی و ریشه عریان تولید می شوند.
وی ادامه داد: برای تولید نشاء عریان در بستر کشت کوچک، بذر با تراکم بالا کاشته می شود که پس از جوانه زنی و رشد به محل اصلی انتقال می یابد اما نشاء توپی یک نشاء داخل ظرف است که بذرها به طور مکانیکی در تک تک سلول های سینی کاشته می شوند و نشاء پس از جوانه زنی بذر تا زمان آماده شدن برای انتقال، در داخل ظرف کوچک خود رشد می کند.
به گفته مدیرکل دفتر امور محصولات علوفه ای و جالیزی، نشاء توپی مزیت های زیادی نسبت به نشاء ریشه عریان دارد در این روش احتمال صدمه دیدن سیستم ریشه به حداقل می رسد و به همین دلیل از دست دهی نشاء ها به خاطر پوسیدگی ریشه بسیار کاهش یافته و رشد نشاء ها پس از انتقال نیز بسیار یکنواخت خواهد بود.
وی اضافه کرد: عمل انتقال نشاء توپی نیز بسیار سریع و راحت از انتقال نشاء عریان صورت می گیرد، زیرا نشاء های توپی منتقل شده ریشه های مویین بیشتری دارند بنابراین به طور سریع آب و مواد غذایی را جذب می کنند، این سیستم ریشه ای اجازه رشد یکنواخت تر و سریع تر را نشان داده و شوک بسیار ناچیزی به آنها وارد می کند.
اصغری درباره سابقه نشا کاری در ایران افزود: از سال های گذشته تولید نشاء در ایران رایج بوده، اما کشت نشایی گیاهان زراعی مهم (بجز سبزی و برنج ) از سابقه طولانی برخوردار نیست به طوری که در کشور ما کشاورزان با اختصاص زمین کوچکی برای این کار خود اقدام به تولید نشاء می کنند یا نشا های مورد نیاز خود را از بازار تهیه می کنند.
مدیرکل دفتر امور محصولات علوفه ای و جالیزی وزارت جهاد کشاورزی ادامه داد: در هر دو روش از آنجایی که نشاء ها فقط به صورت پاشیدن بسیار متراکم بذر در زمین تهیه می شوند، دارای مشکلاتی از نظر کشیدگی نشاء هستند؛ نشاهای آبکی با ساقه و برگ نازک، نشاهایی با کمبود شدید موادغذایی، نشاهایی به گل رفته و در نهایت نشاهایی بدون مقاومت از کارایی مناسبی برخوردار نیستند.
وی افزود: محدودیت شدید منابع آبی در کشور ما ایجاب می کند که از دیدگاه صرفه جویی در مصرف آب به موضوع نشاء کاری بویژه نشاء کاری گیاهان زراعی و جالیزی توجه ویژه ای معطوف شود.
اصغری، صرفه جویی در مصرف آب، مدیریت مطلوب تر آفات و بیماری ها، تقویت سیستم ریشه بندی گیاهان، افزایش عملکرد، تراکم مناسب بوته و استفاده کارآمدتر از زمین و عدم نیاز به تنک کردن، حذف آسیب فیزیکی و حداقل توقف رشد در مرحله انتقال به مزرعه، یکنواختی بیشتر در محصول که به طور معمول در کشت مستقیم کمتر مشاهده می شود، صرفه جویی در مصرف بذر، کاهش هزینه برای نیروی انسانی و تولید و عرضه محصول به بازار پیش از موعد معمول (زودرس) را از مزایای کشت نشایی برشمرد.