اصلی ترین فاکتورهای پرخطر سرطان پروستات عبارتند از سن، سابقه خانوادگی و ژنتیک؛ اما سایر فاکتورهای پرخطر کمتر شناخته شده نظیر چاقی، سیگار کشیدن، آلودگی زیست محیطی و رژیم غذایی هم در این زمینه نقش دارند.
نقش رژیم غذایی در ابتلا به سرطان پروستات کاملا مشخص نیست، اما به نظر می رسد مردانی که گوشت یا محصولات لبنی پرچرب بیشتر مصرف می کنند، با احتمال بالاتر ابتلا به سرطان پروستات مواجه هستند.
زینک یکی از ۱۱ عنصر اصلی است که بدن ما برای حفظ سلامت به مقادیر کمی از آن نیازمند است. زینک به تنظیم بسیاری از عملکردهای متابولیکی، رشد نرمال، ترمیم بافت و التیام زخم ها، عملکردهای گوناگون سیستم ایمنی و افزایش حساسیت به بو و مزه کمک می کند.
به طورطبیعی، زینک فلزی است که تقریبا در تمامی اعضا و مایعات بدن یافت می شود. این فلز با غلظت بالا در غده پروستات هم یافت می شود؛ غده ای که بین دو هورمون مردانه تستوسترون و دی هیدروتستوسترون تعادل ایجاد می کند. این هورمون ها موجب تحریک رشد سلول های پروستات، هم خوش خیم و هم بدخیم، می شوند.
سلول های سرطانی دارای مقادیر کمتر زینک در خود هستند، از اینرو محققان معتقدند فقدان زینک می تواند موجب افزایش ریسک ابتلا به سرطان شود.
با این حال نتایج مربوط به وجود رابطه بین زینک و سرطان پروستات متناقض است. برخی مطالعات نشان می دهند زینک موجب کاهش روند رشد سلول های سرطانی در لابراتوار می شود. در حالیکه برخی دیگر نشان می دهند زینک با وجود میزان بالاتر دو ماده تحریک کننده پیشرفت سرطان پروستات مرتبط است: تستوسترون و فاکتور۱ رشد شبه انسولین.
مواد خوراکی سرشار از زینک شامل صدف خوراکی، دانه ها، مغزیجات آجیلی، حبوبات هستند. گوشت قرمز، بوقلمون، تخم مرغ و محصولات لبنی هم دارای مقادیر کم زینک هستند.