با رسانهای شدن خبر واردات شتر از چین، انگلستان، ایتالیا و ... این سوال مطرح است که آیا این پایان کار کسانی خواهد بود که بازار شترداری جنوبشرق کشور را کساد کردند؟
آنچه در رسانهها و برفضای مجازی حاکم شد این امید را هم از بین برد چون اصل موضوع به حاشیه رفت و داستان واهی جایگزین شد که این واردات بخاطر محاسبه دیه و کاهش قیمت دیه است.
انگار دلالان گوشت علاوه بر شتر، رسانهها را هم با خود بردهاند چون بیخبرند که چهار سال، به سختی مجوزی برای ارسال شتر از زاهدان به مرکز کشور داده شده و با این کار عملا راه واردات برای از ما بهتران باز شده است.
جلوی ارسال شتر از قطب شترداری کشور گرفته شد ولی از مرزهای همین استان با ادعای ثبت سفارش از چین، انگلیس،کره، ایتالیا و غیره شتر، وارد ایران شد واقعا اگر قرار بود واردات صورت گیرد چرا این فرصت به خود مردم سیستان و بلوچستان داده نمیشود.
از طرفی دلالان زودتر از مسولان متوجه اهمیت گوشت شتر شدند، انگار حواسشان از وزارت بهداشت ما جمعتر است که بخاطر چربی یک درصدی گوشت شتر در قیاس با چربی 22 درصد گوشت گوسفندی و 12درصد گوشت گوساله، ازاین پس ذائقه سبد خانوار ایرانی به سمت گوشت شتر میرود از این رو دلالان در پی انحصار شتر و واردات آن هستند.
سیستان و بلوچستان به عنوان قطب پرورش شتر کشور، 75 هزار نفر شتر دارد و سوال دامداران سیستان و بلوچستان این است که چرا عملا چندین سال، شتر این استان برای رفتن به تهران ممنوع الورود بود ولی برای شترهای خارجی در سفر به تهران، فرش قرمز پهن میشود. /فارس