حمایت های عوام فریبانه سیاسی، کشاورزی کشور را نابود می کند

ایشان در برنامه زنده تلویزیونی شبکه دو سیما مورخه هفتم بهمن ماه، با اشاره به مصوبه26/10/95 هیات وزیران در مورد کاهش تعرفه 8 قلم کالای کشاورزی، مطالبی بیان داشت که جای نقد و بررسی بسیار دارد.

شعارهای نخ  نمای حمایت سرسختانه از تولید داخل

پوسته عوام فریبانه این نظرات، شعارهای نخ نمای حمایت سرسختانه از تولید داخل است. ایشان با این شعارها، مفاهیم کهنه 30 سال پیش را به میان می‌ آورد که فقط می‌توان در چارچوب یک» اقتصاد دولتیِ بسته و در خود «جستجو کرد. نحوه بیان و دفاع دکتر شاعری رئیس کمیسیون کشاورزی از تولید محصولات کشاورزی کشور که ظاهری خوب دارد این است که محصولات کشاورزی به هر قیمتی و تحت هر شرایطی بدون توجه به پیشرفت های جهانی و تحولات شگرف در روش‌ های تولید و افزایش بهره‌ وری و استفاده از تکنولوژی‌ های مدرن تولید توسط دولت خریداری و در کنار آن با وضع تعرفه های گمرکی سنگین جلوی هر گونه رقابتی با محصولات کشاورزی داخل گرفته شود تا کشاورزی و کشاورزان کشور، با این تعبیر و تفسیر که این یعنی ایجاد امنیت غذایی،  آسیب نبینند. ممکن است عده ای هم بگویند ماشاالله،‌ بارک الله و آفرین؛ چه حمایتی، اما صاحب نظران اقتصادی خواهند گفت این دیدگاه همان بازگشت به کشاورزی سنتیِ معیشتی و غیر اقتصادی است که نه تنها حمایت از کشاورزی،‌ کشاورزان و محصولات تولید داخل نیست بلکه موجب می‌ شود کشاورزی کشورمان که الزاما در عرصه رقابت‌ های لامحاله جهانی می‌ بایست خود را ارتقا دهد به قهقرا سقوط و نابود شود.

این نوع حمایت‌ ها که نوعی ماهیت عوام فریبانه دارند به مثابه این است که 30 سال از یک فرزند تازه متولد شده مواظبت کنی و بعد از گذشت چنین زمانی باز قصد داشته باشی به خیال جلوگیری از هر آسیبی، جوان برومند سی ساله را با کالسکه به گردش ببری و اجازه ندهی که با پای خود گام بردارد و اگر هم کسی سخنی گفت یا لبخندی زد بگویی؛ دارم از فرزند برومندم حمایت می کنم!

باز هم تعریف غلط از امنیت غذایی

 این دیدگاه که البته با شکست مواجه شده هنوز می خواهد اقتصاد و بازرگانی کشاورزی را صرفا رابطه‌ ای دو سویه میان پول نفت و کشاورزان ببیند؛ یعنی دولت سفارش دهد و کشاورز، با هر قیمت یا کیفیتی تولید کند و با حاشیه سود نه چندان زیاد به دولت بفروشد.

 در چنین نظریه‌ ای سرمایه گذاری‌ های بزرگ منتفی است، تحرک و رقابت وجود ندارد و کشاورزی کشور به مثابه یک چراغ زنبوری نفتی کم کم به پرت و پرت می‌افتد و کم سوتر و در نهایت خاموش می‌ شود.

این نوع دیدگاه حتی امنیت غذایی را در همین قالب می‌ بیند، آن را به غلط تعریف می‌ کند و همه جا شعار می‌ دهد » دولتی می‌ تواند امنیت غذایی آحاد کشور را تامین کند که صد در صد کالاهای اساسی و کشاورزی خود را در داخل تولید کند« .

 سال‌ های متمادی است که عده‌ ای به عمد یا سهوا و از روی بی توجهی، رابطه‌ ای خطی و مستقیم میان امنیت غذایی و تولید تمامی محصولات کشاورزی و فراورده ‌های دامی در داخل کشور را اصلی درست و خدشه ناپذیر اعلام می کنند و نمی خواهند به این پرسش پاسخ دهند که اگر بر فرض محال کشوری تمام محصولات کشاورزی و فراورده های دامی را حتی بیش از نیاز مصرف داخل تولید کند ولی چند دهک از مردم آن کشور به دلیل دستمزدهای پایین قدرت خرید مواد غذایی نداشته باشند، باز هم می‌ توان گفت امنیت غذایی تامین شده است؟

کسانی که به عمد بر تعریف نادرست امنیت غذایی تاکید دارند، نمی‌ خواهند بگویند چرا در کشورهایی که به خاطر جغرافیای سرزمینی قادر به تامین محصولات کشاورزی و فراورده ‌های دامی نیستند و در واقع وارد کننده عمده محصولات کشاورزی به شمار می‌روند، از امنیت غذایی کامل برخوردارند

اگر به جای حجتی  بودم استعفا می‌ دادم!

 دکتر شاعری رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس در آخرین امکانی که صدا و سیما برای ایشان فراهم کرده است به کاهش تعرفه واردات برنج از 32 درصد به 5 درصد، تحت عنوان حمایت از تولید داخل اعتراض می‌ کند و ظاهرا با اشاره به مخالفت وزارت جهاد کشاورزی با این مصوبه هیات دولت، که مورد قبول قرار نمی‌ گیرد، موضوع استعفای مهندس حجتی را به میان می‌ آورد و می گوید؛ »اگر به جای ایشان بودم استعفا می دادم« !

دفاع از مصرف برنج کیلویی 15 هزار تومانی

تعبیر بازرگانی و اقتصادی حرف نماینده مردم شرق مازندارن ( بهشهر، نکا و گلوگاه)، این است که همه مردم قادرند شب عید یا در ایام دیگر برنج کیلویی 15 هزار تومانی خریداری و تناول فرمایند!  آیا ایشان در مقابل حداقل 4 دهک پایین جامعه که قدرت خرید برنج با این قیمت را ندارند هیچ مسئولیتی را متوجه خود یا دولت نمی‌ بینند؟ آیا آقای دکتر شاعری که با قصد جلب توجه بعضی از کشاورزان شمال، تقاضای استعفای مهندس حجتی را به خاطر عدم پافشاری بیش از حد در مقابل مصوبه دولت می کند، اطلاع دارند مهم ترین مصداق امنیت غذایی، توان خرید اهالی کشور در مورد یکی از پر مصرف‌ ترین مواد غذایی یعنی برنج است؟

ایشان هم با همان تعریف نادرست از امنیت غذایی تصور می‌کنند که اگر تمام برنج مورد مصرف کشور که بالغ بر 2 میلیون و پانصد هزار تن است در داخل تولید شود، امنیت غذایی در این مورد حاصل شده است حتی اگر برنج تولید داخل کیلویی 20 هزارتومان باشد! جالب است، یکی دیگر از اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس که احتمالا شتاب زده بر آن بوده که از قافله عقب نماند، از تصویب مصوبه کاهش تعرفه های بعضی کالاهای کشاورزی از جمله تعرفه 32 درصدی برنج به 5 درصد، فغان برمی دارد که »این مصوبه تیر خلاص به استقلال کشور است«؛ حتما ایشان نمی داند وضع تعرفه ها یک ابزار بازرگانی کوتاه مدت برای تنظیم بازار است و به راحتی و متناسب با شرایط تولید، قابل تغییر می باشد، کما اینکه طی سالیان متمادی گذشته نیز چنین بوده است.

به زودی قیمت برنج ‌های وارداتی افزایش  می یابد

احتمالا آقای دکتر شاعری و همکارانشان در کمیسیون کشاورزی می دانند که یکی از وارد کنندگان عمدة برنج خارجی به ویژه هندی، طی یکی دو ماه گذشته اقدام به خرید حجم انبوهی برنج داخلی کرده است تا بتواند قیمت آن را افزایش داده و به نسبت آن، برنج خارجی وارداتی نیز به قیمت بیش از رقم کنونی در بازار عرضه شود. در واقع، وارد کنندگان انحصاری برنج برآنند که به رغم کاهش تعرفه، باز هم قیمت برنج وارداتی را تا شب عید بیش از قیمت کنونی در بازار عرضه کنند و شاید کاهش تعرفه بتواند امکان رقابت دیگر واردکنندگان را با این انحصارات که انبارها را پر کرده اند،  فراهم سازد.

چرا برنجکار ما نمی تواند با برنجکار خارجی رقابت کند؟

اینکه مهندس حجتی بر سر این موضوع استعفا دهد یا ندهد موضوع چندان مهمی نیست. مهندس حجتی می‌تواند بر سر خیلی موارد دیگر از جمله عدم جهت گیری جدی برای توسعه پایدار کشاورزی یا عمل گرایی بیش از حد طی دوره 4 ساله وزارت خود استعفا دهد، ولی دکتر شاعری باید پاسخ دهد که چرا برنجکار ما به رغم سابقه دیرینه تولید نمی ‌تواند با برنجکار هندی، پاکستانی، اروگوئه و تایلندی رقابت کند که در حال حاضر به رغم اعمال تعرفه 32 درصدی، برنج این کشورها بعد از حمل و نقل، انبارداری و هزینه‌ های دیگر، حداکثر کیلویی 5  هزار تومان در فروشگاه ‌ها و واحدهای صنفی عرضه می‌ شود ولی برنجکار ما با دو برابر این قیمت در داخل باز هم سود چندانی نمی‌ برد؟

 دکتر شاعری رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس  باید پاسخ دهد که آیا مردم در ایام عید قدرت خرید برنج کیلویی 12 تا 15 هزار تومانی داخلی را دارند؟

 ایشان همچنین باید بگوید نقش قاچاق و قاچاقچی ‌ها در واردات برنج و سایر کالاهای کشاورزی که هیچگونه عوارض گمرگی نمی ‌پردازند چیست و چرا قوانین و مقررات سختگیرانه ‌ای برای جلوگیری از اقدامات آنان وضع نمی‌ شود؟

حرف ‌های غیر علمی و احساساتی برخی اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس

ایشان درحالی که به خوبی می ‌داند کل توان تولید روغن نباتی در داخل حداکثر 12 تا 14 درصد است، باید پاسخ دهد که چرا بدون اطلاع کافی و علمی از محصولات تراریخته و میزان تولید و مصرف آن درکشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای دارای استاندارد بهداشتی بالامی گوید: » 95درصد واردات روغن از دانه ‌های روغنی تراریخته است و مشخص نیست چه بر سر سلامتی مردم می آورد«  .