این نمایشگاه های پی در پی اعتراض برخی تشکل های تولیدی همچون اتحادیه تولیدکنندگان گل و گیاه مازندران را در پی داشته است!
جالب اینجا است که برخی از نمایشگاه ها نیز بدون هماهنگی و مشورت با تشکل های تولیدی مربوطه و با اعطای مجوز از سازمان صنعت و معدن و تجارت برگزار می شود!
چرا زمانیکه سازمان توسعه تجارت، مکان دائمی نمایشگاه های مازندران را نمایشگاه قائم شهر اعلام کرده است شاهد برگزاری دیگر نمایشگاه ها در شهرستان های استان آن هم با مجوز سازمان صنعت، معدن و تجارت هستیم؟
آیا برگزاری نمایشگاه های متعدد بدون اطلاع و دخیل سازی تشکل های تخصصی فرصت بازاریابی را از دیگر تولیدکنندگان واقعی سلب نمی کند؟
آیا عدم تجمیع نمایشگاه ها به یک نمایشگاه تخریب وجه عمومی نمایشگاهی جامع نمی شود؟
برای مثال سال گذشته نمایشگاه صنایع غذایی ایران در محل نمایشگاه های دائمی مازندران برگزار شد که اقبال عمومی آن به بیش از 15 هزار نفر در چهار روز کاری رسید! آیا این ظرفیت، فرصتی برای بازآوری مردم به نمایشگاهی دیگر نیست؟
آیا برگزاری نمایشگاه صنایع غذایی متعدد در مناطق دیگر به حیثیت نمایشگاه اصلی استان ضربه نمی زند و موجب بی تفاوتی مردم نمی شود؟
متاسفانه نه تنها برگزاری کیلویی نمایشگاه در شهرستان های استان موجب بی تفاوتی مردم می شود بلکه نمایشگاه ها را تبدیل به بنگاه های درآمد زایی از جیب تولیدکنندگان می کند! هرچند برگزار کنندگان نمایشگاه جدای از رضای خدا نگاهی هم به جیب عریض و طویل خود دارند!
هرنمایشگاهی با هر وسعتی در استان برگزار شود و بهترین عملکرد را داشته باشد در طول زمان بازار نمایشگاهی محصولات داخلی استان را با مخاطره مواجه می کند و به مراتب مخربت تر خواهد بود!
حسین زحمتکش- روزنامه حرف مازندران