این واحدها به دلیل اینکه میزان نیازشان به محصولات پتروشیمی کمتر از حداقل میزانی است که بورس ارائه می‌دهد، نمی‌توانند محصولات مورد نیاز را به طور مستقیم تامین کنند و مجبور هستند از بازار آزاد با قیمت‌های غیرمتعارف و بسیاری مشکلات دیگر خریداری کنند.
بر اساس برخی شنیده‌ها اکنون رایزنی‌هایی در حال شکل‌گیری است که ذرت هم از طریق بورس فروخته شود، در صورتی که این اتفاق برای صنایع غذایی کشور رخ دهد، مشکلاتی که در مواد پتروشیمی ایجاد شد در صنایع غذایی هم با شدت بیشتری به وجود خواهد آمد.
نگرانی از ارائه محصولات صنایع غذایی از طریق بورس بسیار بیشتر از محصولات پتروشیمی است. صنایع پایین‌دستی محصولات پتروشیمی از توان مالی بسیار بیشتری نسبت به واحدهای صنایع غذایی برخوردار هستند و به دلیل توان مالی و سرمایه در گردش بالا می‌توانند از پس بسیاری مشکلات بر آیند اما در صنایع غذایی این طور نیست. عمده این واحدها در دسته صنایع کوچک و متوسط تقسیم‌بندی شده‌اند که بحران‌های اینچنینی می‌تواند آنها را از چرخه تولید خارج کند.
همچنین باید در نظر داشت که میانگین تولید ذرت در سال حدود ۱ میلیون تن است. بخش قابل توجهی از این محصول از طریق روابط کشاورزان با دامداران و مرغداری‌ها برای تامین خوراک دام و طیور فروخته می‌شود و بخش دیگری هم از طریق خرید تضمینی وزارت جهاد کشاورزی خریداری می‌شود. حال باید نکته دیگری را هم در نظر داشت که نیاز کشور به ذرت حدود ۵ و نیم میلیون تن است. بر این اساس ذرت تولید شده در کشور به حدی است که اگر وارد بورس شود به‌وسیله کارخانه‌های بزرگ به سرعت خریده شده و واحدهای صنایع غذایی کوچک سهمی در تامین مواد اولیه نخواهند داشت.
امیر مهرزاد/ روزنامه‌نگار