تغییر نگرش در صنعت نمایشگاهی از مشارکت‌کنندگان باید آغاز شود

رییس هیات مدیره انجمن صنفی برگزارکنندگان نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران گفت : اصلاح وضعیت موجود در صنعت نمایشگاهی مستلزم تغییر نگرش مشارکت‌کنندگان نمایشگاهاست نه برگزارکنندگان و مسلماً ضروری است مسئولین و دست‌اندرکاران صنعت نمایشگاهی برای تغییر نگرش شرکت‌کنندگان راهکارهای مؤثری را به اجرا در بیاورند.

نشریه «اقتصاد و نمایشگاه» در سلسله نظرخواهی‌های خود از کارشناسان صنعت نمایشگاهی کشور موضوع بحث شهریورماه را به «تعریف و انتظار مشارکت‌کنندگان داخلی از کارکرد نمایشگاه» اختصاص داده است. در این شماره پای صحبت‌های فرهاد امینیان، مدیرعامل شرکت بین‌المللی بازرگانی و نمایشگاهی تهران و رییس هیات مدیره «انجمن صنفی برگزارکنندگان نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران» نشسته‌ایم. وی معتقد است که «اصلاح وضعیت موجود در صنعت نمایشگاهی مستلزم تغییر نگرش مشارکت‌کنندگان نمایشگاهاست نه برگزارکنندگان و مسلماً ضروری است مسئولین و دست‌اندرکاران صنعت نمایشگاهی برای تغییر نگرش شرکت‌کنندگان راهکارهای مؤثری را به اجرا در بیاورند». اهمیت صنعت نمایشگاهی کشور و به خصوص تعریف کارشناسی از مفهوم «مشارکت‌کننده» جزو مهم‌ترین نکاتی است که امینیان درباره آن اظهارنظر کرده است. گفت‌وگو با رئیس هیات مدیره انجمن صنفی برگزارکنندگان را بخوانید.
برخی فعالان صنعت نمایشگاهی معتقدند که مشارکت‌کنندگان از یک نمایشگاه صرفا می‌بایست انتظار بسترسازی برای تعامل و مذاکرات با طرف‌های تجاری (مخاطب تخصصی) را داشته باشند اما در مقابل برخی دیگر بر این باورند که نمایشگاه کارکردهای چندگانه می‌تواند و باید داشته باشد، از قبیل: برندسازی میان مخاطبان خاص و عام، دریافت سفارش‌های خرید از مشتریان خرد و کلان، سمپلینگ محصول و ... شما چه نظری در این خصوص دارید؟
من معتقدم برندسازی برای بنگاه‌های اقتصادی از طرق گوناگونی امکان‌پذیر است که یکی از این راه‌ها می‌تواند شرکت در نمایشگاه‌ها باشد به‌شرطی که شرکت مورد نظر پتانسیل برند شدن را داشته باشد. زمانی که یک شرکت در رسته یا صنف خود ظرفیت برند شدن را می‌یابد، برای تثبیت آن در میان مصرف‌کنندگان نیاز به تبلیغات پیدا می‌کند که یکی از مؤثرترین این تبلیغات حضور قوی، مستمر و تأثیرگذار در نمایشگاه‌های تخصصی مرتبط با رسته کاری آن شرکت است.
به نظر می‌رسد اکثر مشارکت‌کنندگان نمایشگاه‌ها در ایران، مهم‌ترین ملاک‌شان برای ارزیابی موفقیت یک نمایشگاه، شلوغی و یا به تعبیر دیگر بالا بودن تعداد بازدیدکنندگان است. این در حالی است که در نمایشگاه‌های دارای بازدیدکننده بالا تحقق اهداف تجاری و تولیدی برگزارکننده و مشارکت‌کننده به خاطر ازدحام بازدیدکنندگان عملا ناممکن می‌شود. در این میان صنعت نمایشگاهی چه روش‌هایی برای پاسخگویی به نیاز مشارکت‌کنندگان دارد؟
با وجود اینکه نمایشگاه‌ها جنبه تخصصی دارد و قاعدتاً باید مخاطبین تخصصی مرتبط با موضوعات نمایشگاه را هدف قرار دهد ولی در هر صورت بیشتر موضوعات نمایشگاهی مورد توجه و نیاز عموم جامعه هم هست. در حال حاضر تعداد معدودی از نمایشگاه‌ها به دلیل موضوع کاملاً تخصصی آنها از نظر علمی یا فناوری، فقط مورد توجه متخصصین مرتبط هستند و عامه مردم علاقه چندانی به موضوعات آنها نشان نمی‌دهند ولی در غالب نمایشگاه‌ها وضعیت به این شکل نیست و مردم عادی نیز به بازدید تمایل دارند. ضمن اینکه باید به این نکته مهم نیز توجه داشته باشیم که صنعت نمایشگاهی در کشور ما هنوز یک صنعت جوان است و کارکردی که در کشورهای صنعتی یا پیشرفته از نمایشگاه‌ها انتظار می‌رود هنوز در کشور ما نهادینه نشده؛ بنابراین برای رسوخ اهمیت صنعت نمایشگاهی در اذهان تمام سطوح جامعه بد نیست که تا مدتی گروه‌های هدف‌مان را گسترده‌تر در نظر بگیریم و همه مردم را به مقوله نمایشگاه علاقمند کنیم. مسلماً بازدیدکننده‌ای که به عنوان فرد غیرمتخصص از یک نمایشگاه بازدید می‌کند، خود در صنف دیگری فعالیت دارد که می‌تواند به دلیل علاقه به نمایشگاه‌، شرکت کننده بالقوه نمایشگاه تخصصی خود باشد.
آیا برای کارکردهای متفاوت، می‌بایست نمایشگاه‌های متفاوت تعریف و اجرا کرد؟
به دلیل جوان بودن صنعت نمایشگاهی در کشور ما، هنوز فرهنگ و کارکرد نمایشگاه‌ها جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده و انتظار و هدفی که بسیاری از شرکت‌کنندگان نمایشگاه‌ها از حضورشان در این رویدادها دارند حتی برای خودشان به طور علمی و واقعی مشخص نیست. این یک واقعیت است که هنوز هم غرفه‌داران از شلوغی راهروهای نمایشگاه‌ها بیشتر لذت می‌برند تا حضور یک فرد متخصص یا خریداری که در یک نمایشگاه خلوت (از نظر حضور مردم) با آنها یک قرارداد پربار منعقد می‌کند. به علاوه اکثریت شرکت‌کنندگان هم این تصور را دارند که وقتی نمایشگاه آکنده از بازدیدکننده است بالاخره از بین آنها خریداران یا مخاطبین تخصصی هم پیدا می‌شود پس به تبع آن وقتی نمایشگاه خلوت است الزاماً تعداد مخاطب اصلی آنها نیز پایین می‌آید.
کشورهای توسعه یافته در صنعت نمایشگاهی چه پاسخ‌هایی به این چالش‌ها داده‌اند؟ آیا همه نمایشگاه‌های آنها به همه انتظارات بر شمرده شده پاسخ می‌دهد؟ آنها چه روش‌هایی برای به حداقل رساندن بازدیدکنندگان بی‌هدف و به حداکثر رساندن بهره‌وری مشارکت‌کنندگان از فرصت کوتاه نمایشگاه در جهت تحقق اهداف‌شان به کار بسته‌اند؟
همان‌گونه که اشاره کردید علاقه و انتظار شرکت‌کنندگان برای شلوغ بودن نمایشگاه‌ها باعث می‌شود که حجم تبلیغات عمومی خیلی زیاد باشد. اگر ما به عنوان برگزارکننده بخواهیم کار را تخصصی انجام دهیم و مخاطبین متخصص یک نمایشگاه را جذب کنیم، طبیعتاً اطلاع‌رسانی ما باید فقط از طریق ارتباط مستقیم یا از طریق نشریات تخصصی و نیز تشکل‌ها صورت بگیرد و دیگر نیازی به پخش تیزر تلویزیونی یا نصب بیلبورد در سطح شهر نیست. مسلماً اطلاع‌رسانی از طریق مکاتبه مستقیم و تشکل‌ها و نشریات تخصصی هزینه چندانی برای برگزارکننده ندارد. ولی در این صورت شرکت کنندگان ناراضی می‌شوند که چرا مثلاً در رادیو و تلویزیون، این نمایشگاه انعکاس نداشته و به آن پرداخته نشده است. حتی خود شرکت سهامی نمایشگاه‌ها هم که باید صرفاً از بعد تخصصی به این موضوع نگاه کند، نبود تبلیغات عمومی از طریق رسانه‌ها و تبلیغات شهری را به حساب کم کاری برگزارکننده و انتفاع مالی وی می‌گذارد.
به نظر می‌رسد تلاش اغلب برگزارکنندگان برای پاسخ‌گویی به همین انتظار مشارکت‌کنندگان، موجبات تبلیغات گسترده محیطی و رادیو و تلویزیونی از سوی آنها را فراهم آورده است که نتیجه آن ازدحام و ترافیک بیش ازحد در اثر مراجعه بازدیدکنندگان بی‌هدف (تفریح‌گرا) در برخی نمایشگاه‌هاست. آیا می‌باید در روش‌های تبلیغات نمایشگاهی تجدیدنظر صورت بگیرد؟
شاید اگر از ابتدا که نمایشگاه‌ها در کشورمان به صورت جدی و تخصصی شکل گرفتند، تبلیغات آنها هم صرفاً در بعد تخصصی و در حوزه‌های مرتبط انجام می‌شد، در آن صورت نوع انتظار همگان هم از نحوه اطلاع‌رسانی نمایشگاه‌ها حرفه‌ای‌تر می‌شد ولی احتمالاً سرعت و ضریب نفوذ و تأثیرپذیری نمایشگاه‌ها در سطوح مختلف جامعه کاهش می‌یافت.
آیا ‌باید انتظارات مشارکت‌کنندگان از حضور در نمایشگاه‌ها را تصحیح کرد تا آنها به جای ملاک قرار دادن شلوغی نمایشگاه، مراجعه با بازدیدکنندگان هدفمند را ملاک قرار دهند، یا لازم است کیفیت و کمیت برگزاری نمایشگاه‌ها را متناسب با انتظارات موجود مشارکت کنندگان تغییر داد؟
اصلاح وضعیت موجود مستلزم تغییر نگرش شرکت‌کنندگان است نه برگزارکنندگان و مسلماً ضروری است مسئولین و دست اندرکاران صنعت نمایشگاهی برای اصلاح این رویه و تغییر نگرش شرکت‌کنندگان راهکارهای مؤثری بیابند و اجرا کنند. ولی در هر صورت این امر نیاز به زمان دارد و باید به مرور اتفاق بیفتد. در کشور ما و در زمان حاضر نه می‌توان ورود افراد غیرمتخصص به نمایشگاه‌ها را ممنوع کرد و نه می‌توان تمایز و مرزبندی قطعی را میان افراد متخصص و عادی ایجاد کرد و مسلماً فعلاً نمی‌توان فرد کاملاً غیر مرتبط با یک نمایشگاه را که به همراه افراد خانواده خود به نمایشگاه مراجعه کرده است، از همان ورودی نمایشگاه برگرداند. کافی است تعداد این افراد برگردانده شده به صورت همزمان در محل نمایشگاه زیاد باشد تا با یک جو متشنج و ملتهب روبرو شویم.
یک راهکار که قبلاً پیشنهاد می‌شد افزایش قابل توجه نرخ ورودیه به نمایشگاه‌های تخصصی است ولی اشکال کار اینجاست که در این صورت از تعداد مخاطبین متخصص هم کم می‌شود. بعد باید بیاییم برای گروه‌های مختلف جامعه مثلاً دانشجویان، فرهنگیان، هیات علمی دانشگاه‌ها، مخترعین و مبتکرین، کارآفرینان، مقامات و مسئولین دولتی و گروه‌های بسیاری از جامعه تسهیلات ویژه ایجاد کنیم و بعد از مدت کوتاهی می‌بینیم که دوباره در همین وضعیتی هستیم که امروز قرار داریم.

(چهارشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۴) ۱۰:۲۷

اخبار مرتبط

صنعت نمایشگاهی دانش‌مدار مسیر توسعه اقتصادی را هموار می‌کند

نمایشگاهی که صادرات شیرینی و شکلات ایران را افزایش داده است

نمایشگاه‌های تخصصی زمینه‌ساز توسعه اقتصادی و اجتماعی است

تغییر نگرش - صنعت نمایشگاهی

میانگین امتیاز کاربران: 0.0 (1 رای)

فریدون

۱۳۹۴/۰۶/۳۱

سلام -- جالب است همه دوستان اولین راه حلشان افزایش بهای بلیط است چرا به موارد زیر توجه نمی شود: 1-- دوره نمایشگاه تخصصی بشود پنچ روز 2-- ساعت کار نمایشگاه بشود از 9 تا 19 3-- پنج ساعت اول اختصاص به متخصصین : الف --- با کارت بازرگانی ب ---- کارت اصناف ج----
کارت انجمهای صنفی و صنعتی د ---ذ کارت شناسایی سازمانهای دولتی و خصوصی ه --- خلاصه مطلب اینکه افراد متخصص حداقل باید یک کارت ویزیت ویاکارت شناسائی کاری و میتوانند حتی دو یا سه همراه داشته ب