یحیی آل اسحاق با بیان اینکه باید به واردات در جهت صادرات نگاه کنیم، افزود: اگر به سابقه وزیر صنعت، معدن و تجارت نگاه کنیم می بینیم که وضعیت 180 درجه مخالف این تعبیر است که وی وزیر واردات است.
وی ادامه داد: از زمانی که وزیر صنعت دو مسئولیته شد، از یک سو مسئولیت رشد صنعت و تولید و از سوی دیگر مسئولیت تأمین کالا را برعهده گرفت، مسئول سازمان تولیدکننده و مصرف کننده شد که باید به هر دو سو نگاه کند. به طور مثال در مورد برنج از یک طرف سه تا چهار میلیون تن مصرف داریم اما ظرفیت تولید دو میلیون تن است اگر بخواهیم قیمت برنج مبلغ قابل قبولی برای عامه مردم باشد باید بین عرضه و تقاضا تعادل وجود داشته باشد.
آل اسحاق با بیان اینکه وزیر صنعت، معدن و تجارت باید در دو موضوع تولید و واردات تعادل ایجاد کند، تاکید کرد: کسانی که از دید تولید نگاه می کنند می گویند که او وزیر واردات است و کسانی که از دید مصرف کننده نگاه می کنند، معتقد هستند که چرا واردات کم است! مشکل اصلی ترکیب این دو وزارتخانه با هم است که باید درباره اش تجدیدنظر شود.
عضو اتاق بازرگانی تهران به 24 قلم کالای اساسی و ضروری که تأمین و ذخیره سازی اش جزو وظایف دولت است، اشاره کرد و گفت: اگر قرار باشد این کارها انجام شود جدا از تولیدات باید این دو وزارتخانه از هم تفکیک شوند. در ذهن وزیر صنعت، تولید وجود دارد اما مجبور است که به واردات نیز فکر کند.
وزیر سابق بازرگانی در خصوص اینکه آیا افزایش واردات با دولت قبلی مقایسه می شود و این مسأله مطرح است که واردات سرمایه های کشور را خارج کرده است؟ یادآورشد: سه قلم کالای مصرفی، سرمایه ای و واسطه ای داریم. در روند تاریخی، کالاهای مصرفی حدود 20 درصد از واردات ما را تشکیل می دهد. بحث این است که نسبت مصرفی این 20 درصد، 40 درصد شده یا نه، بحث دوم نوع واردات است. با زحمات وزیر صنعت تولید کاشی در کشور به 400 میلیون مترمربع رسیده که بیش از نیاز کشور است لذا نعمت زاده در وزارت صنایع مقدمات این کار را فراهم کرد.
رییس سابق اتاق بازرگانی تهران با اشاره به واردات کشور کره جنوبی متذکر شد: کره جنوبی مواد معدنی را وارد و تبدیل به ارزش افزوده کرده و صادر می کند. این کشور 400 میلیارد دلار واردات دارد و 600 میلیارد دلار صادرات. بنابراین 200 میلیارد دلار ارزش افزوده دارد. اقتصادی با یکهزار میلیارد دلار عملیات اقتصادی. واردات ما حدود 20 میلیارد دلار و صادرات مان 30 میلیارد دلار است. جمع گردش مالی 50 میلیارد دلار می شود. اگر واردات ایران، 300 میلیارد و صادرات ما 500 میلیارد شود حجم تجارت به رقم 800 میلیارد دلار می رسد که این پول چرخ اقتصاد را می چرخاند بنابراین معتقدم، واردات باید مدیریت شود.
وی در خصوص اینکه مدیریت واردات دست دولت است یا به دست بخش دیگری افتاده است؟ اظهار داشت: دولت اگر حاکمیتی یا حکومتی است باید قدرت اعمال حاکمیت داشته باشد. ایرادی که به بانک مرکزی وارد می شود این است که به طور رسمی اعلام کرده نمی تواند در مقابل موسسات اعتباری بایستد. عده ای بانک مرکزی را تحسین می کنند که صادق است و از مردم کمک می خواهد اما مسأله اصلی این است که به جز او چه کسی باید این کار را انجام دهد؟ نتوانستن که راه مسئولیت پذیری نیست. اگر انسان مسئولیت داشته باشد و نتواند آن را انجام دهد بهتر است برود.
آل اسحاق درباره دلیل حضور نیافتنش در هیات رییسه اتاق بازرگانی، گفت: من بیشترین رأی را داشتم و علاقمند هم بودم اما بحث بر سر این بود که فرد دیگری رئیس باشد. در حالی که فاصله من با نفر بعدی بسیار زیاد بود. در تهران 1307 مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره رأی دادند و من نمره قبولی گرفتم. انتخابات جدی بود. در انتخابات یک جریان فکری وارد شد که از 40 رأی 36 رأی آورد و اتفاقا اسم من را هم جزو لیست شان نوشته بودند. آنها برنامه داشتند و به این جمع بندی رسیدند که ترکیب هیأت رئیسه باید به گونه ای باشد که آنها به اهداف شان برسند.
وی ادامه داد: با توجه به رأی بالایی که داشتند با من صحبت کردند و گفتند که نایب رئیس اتاق شوم. من هم فکر کردم که وقتی مفید هستم که رئیس اتاق باشم. گفتم اتاق، اتاق جامعی است که باید دولت، مجلس، مردم و فعالان اقتصادی گاردشان را باز کنند و این هم نمودش در رئیس اتاق است، بنابراین نایب رئیسی را نپذیرفتم اما، گفتم که کمک تان می کنم.