این در حالی است که در حوزه کشاورزی هزینه‌های زیادی پرداخت می‌شود و حتی بسیاری از انبارهای محصولات ایرانی مانند برنج پر است و باز هم واردات انجام می‌شود. از طرفی الگوی کشاورزی در ایران آنقدر نابسامان است که درصد قابل توجهی از کل واردات ایران به وارد کردن دانه گندم خوراکی، ذرت دامی، برنج و کنجاله سویا اختصاص می‌یابد. در سال 1393 نسبت به سال گذشته آن واردات دانه گندم خوراکی حدود 17درصد، ذرت دامی حدود 15 درصد و کنجاله سویا حدود 6 درصد از لحاظ وزنی رشد داشته است.
حدود 5 درصد کل واردات سال گذشته فقط مربوط به دانه گندم خوراکی بوده است و این نشان می‌دهد کشور وابستگی فراوانی به چنین کالایی دارد اما آیا تدبیری برای بی‌نیازی از واردات محصولات کشاورزی اندیشیده شده است؟ عملکرد مسؤولان نشان می‌دهد نه تنها برنامه‌ای برای خودکفایی محصولات کشاورزی وجود ندارد بلکه هر سال آمار واردات محصولات کشاورزی بالاتر می‌رود و هر سال زیان کشاورزان ایرانی نیز افزایش می‌یابد...
صدرالله دولت، مدیرعامل سابق شرکت پشتیبانی امور دام با انتقاد از افزایش واردات محصولات کشاورزی در سال گذشته بیان کرد: روند واردات در محصولات کشاورزی در 2 سال گذشته روند افزایشی شدیدی داشته که این مساله بسیار نگران‌کننده و خطرناک است.
وی خاطرنشان کرد: در سال 89 با رکورد واردات بیش از 22 میلیون تن محصولات کشاورزی روبه‌رو بوده‌ایم که متاسفانه در سال 93 هم بعد از 4 سال بازهم به این رقم نزدیک شده‌ایم که این بسیار تاسفبار است.
مدیرعامل سابق شرکت پشتیبانی امور دام عدم برنامه‌ریزی در واردات محصولات کشاورزی را عامل اصلی مشکلات این بخش دانست و به نسیم یادآور شد: متاسفانه واردات محصولات کشاورزی به شکل سرسام‌آوری رو به افزایش است و هیچکدام از دولتمردان هم در این زمینه پاسخگو نیستند و توپ را به زمین یکدیگر می‌اندازند.