محمد اکبرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه مازندران، در خصوص مهمترین اثرات درمانی سیب زمینی اظهار کرد: قسمت‌های سبز رنگ سیب‌زمینی (بخصوص زیر پوست) نباید مصرف شوند، چون حاوی ترکیبات سمی هستند، البته آلکالوئیدهای سمی که در قسمت سبز سیب زمینی وجود دارند تا حدی با پختن از بین می‌روند ولی توصیه می‌شود این قسمت‌ها حتی الامکان مورد استفاده قرار نگیرد زیرا در صورت استفاده باعث مشکلات روده، معده و مشکلات عصبی می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌کشاورزی و منابع طبیعی ساری خاطرنشان کرد: بعضی از مواد با ارزش سیب زمینی در پوست آن بیشتر از خود سیب‌زمینی وجود دارد به همین دلیل توصیه می‌شود سیب زمینی پخته با پوست آن مصرف شود.
اکبرزاده افزود: این محصول ضد باکتری، ضد اسپاسم، قارچ کش، پائین آورنده فشار خون، خلط آور، خواب آور، تقویت کننده عضلات و اشتها آور است. سیب زمینی می‌تواند در کنترل قند خون و میزان انسولین مؤثر باشد، زیرا افراد دیابتی باید مقادیر معینی نشاسته و سبزیجات مصرف کنند. مصرف سیب زمینی پخته برای افرادی که التهاب و یا زخم معده دارند مناسب است.
وی افزود: سیب‌زمینی گیاهی است علفی، دائمی و بوته‌ای که ارتفاع آن به کمتر از یک متر می‌رسد، ساقه زیرزمینی این گیاه به صورت غده‌ای است که حاوی مقدار زیادی نشاسته است.
اکبرزاده ادامه داد: سرخ پوستان آمریکای جنوبی و مرکزی احتمالاً نخستین کسانی بودند که گیاه مقاوم سیب زمینی را به عنوان غذای اصلی انتخاب کردند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌کشاورزی ساری با اشاره به ترکیبات مهم سیب زمینی، بیان کرد: پروتئین، آهن، ویتامین C، ریبو فلاوین، آلکالوئید، سولانیدین و سولاسورین و نشاسته از مهمترین ترکیبات سیب‌زمینی است.